Wielkie Oczy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim , w gminie Wielkie Oczy, w pobliżu granicy z Ukrainą. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Wielkie Oczy. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od istniejących tu niegdyś dwóch stawów, błyszczacych jak oczy. Początki miejscowości sięgają XIV w. W roku 1671 Wielkie Oczy otrzymały od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego prawa miejskie. W miasteczku rozwijał się handel i rzemiosło. W XIX w. działały tu dwie garbarnie, dwie cegielnie i aż cztery gorzelnie. Pod koniec XIX w. było tu ok. 2 tys. mieszkańców - Polaków, Rusinów i Żydów. Po wojennych zniszczeniach w 1915 r. Wielkie Oczy podupadły a w roku 1934 utraciły prawa miejskie. O dawnym, miejskim charakterze świadczy układ urbanistyczny z kwadratowym rynkiem, otoczonym kamieniczkami i drewnianymi domami. O dawnym współistnieniu trzech religii świadczą obiekty sakralne tych wyznań.

Zabytki naszej wsi:

• Kościół z przełomu XVI/XVII w. (obecnie Sanktuarium M.B. Pocieszycielki Strapionych)
• Dawny dwór obronny z XVII w. ( Dzisiaj Urząd Gminy)
• Cerkiew grekokatolicka
  
• Synagoga
  
• Cmentarz żydowski
  
• Cmentarz rzymsko-katolicki
• Staropolski dom wiejski